
Македонија нема со што да ги замени РЕК Битола и Осломеј, ЕСМ тоне во загуби, а клучниот далековод кон Албанија е во застој
Енергетската транзиција на Македонија се соочува со сериозни предизвици и системски слабости кои го доведуваат во прашање нејзиното спроведување, алармираше денеска Државниот завод за ревизија (ДЗР) во својот најнов извештај. Ревизорите утврдиле дека термоелектраните, кои се најголеми производители на струја, но и најголеми загадувачи, треба да бидат затворени до 2030 година, но за нив сè уште нема соодветна замена бидејќи АД ЕСМ не изградило нови производствени капацитети.
Извештајот, насловен „Зелена транзиција преку промовирање на обновливи извори на енергија“, дава поразителна слика за клучните сегменти на енергетскиот систем.
Клучен проблем, според ревизорите, е финансиската состојба на АД ЕСМ, столбот на домашното производство на струја. Производната цена на електричната енергија на компанијата е далеку повисока од продажната цена по која е обврзана да ја продава на универзалниот снабдувач. Конкретно, во 2024 година, додека производната цена изнесувала 113 евра по мегават-час, продажната била само 59 евра. Ваквото работење со загуба, според ДЗР, го доведува во прашање не само континуитетот на компанијата, туку и нејзината способност да инвестира во зелената транзиција.
Последно изградени јавни инвестиции во обновливи извори на АД ЕСМ се ХЕЦ Света Петка во 2012 и ветерниот парк Богданци во 2014 година.
Ревизијата покажува огромен јаз меѓу интересот на инвеститорите и капацитетот на преносната мрежа. Додека барањата за приклучување на производители на струја од обновливи извори достигнале неверојатни 8.663 гигавати, капацитетот на мрежата во моментот може да прифати само до 1,5 гигавати. Поради ова, АД МЕПСО не може да ги одобри барањата од технички аспект.
Дополнително, ревизорите констатирале застој и слаба реализација на проектот од највисоко стратешко значење – изградбата на 400-киловолтниот интерконективен далековод од Битола до Елбасан (Албанија). Овој проект, кој е дел од Коридор 8 и е на листата на проекти од значење на Енергетската заедница, е започнат уште во 2015 година.
Иако Владата во 2022 година усвоила Национален план за енергија и клима, со кој се дефинирани целите за 38% учество на обновливи извори до 2030 година и затворање на термоелектраните, ревизорите утврдиле дека не се изработени извештаи за следење на неговата имплементација. Поради ова, отсуствува каков било мониторинг над спроведувањето на политиките. Исто така, Владата нема усвоено Индикативен план за изградба на капацитети од обновливи извори, што остава простор за несоодветно одлучување без јасна стратегија.
ДЗР заклучува дека иако енергетската транзиција е деклариран стратешки приоритет, нејзиното спроведување е комплексен процес кој е заглавен поради недостаток на финансии, технички ограничувања и недоволна реализација на активностите.